محیط کاری آرام

دیروز در دو جلسه خارج از محیط کارم شرکت کردم.
در هر دو محیط آرامش قابل توجهی حاکم بود.
اما در یکی پرسنل و مدیران پر نشاط و امیدوار و در دیگری همه مایوس و نگران از آینده مبهم سازمانشان.

در دومی آرامش نبود ، بلکه سکوت بود. سکوتی که گویی بذر مرگ در آن پاشیده اند.

اولی آرامش بود، آرامشی که تعالی سازمانها برای سفر قهرمانیشان نیازمندند.این آرامش از خردمندی مدیرانشان که نه! رهبرانشان رنگ و بو می گیرد.

ما با سازمانهایمان چه می کنیم؟!