داشتن نام تجاری یا برند برای صاحبان کسب و کارها می تواند لذت بخش باشد و این لذت دوچندان می شود که در جامعه از آن به نیکی یاد کنند.
مثلا فرض کنید صاحب برند معروفی مثل پورشه که اتومبیلهایش زبانزد این صنعت هست و توی این وانفسای زیاندهی شرکتهای خودروسازی دنیا سود سال 2008 آن به لطف در آمدهای غیرعملیاتیش از سال 2007 بیشتر است و سهامدارانش خوشحال.چه افتخاری می کند که صاحب پورشه هست.
امروز صبح که سوار آژانس شدم راننده پرسید مقصد کجاست؟ گفتم سید خندان - ابن یمین . گفت: داتک! چون اونجا این شرکت معروفه! گفتم: بله. و بعد شروع کرد به توضیح اینکه مشتری این شرکت و ...
با خودم فکر کردم که لابد صاحبان برندهای ایرانی هم باید آرام آرام بفکر حفظ و ارتقاء اعتبارشان بیش از گذشته باشند. چراکه بیزینس بیرحم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر