بارها به دوستان و همکارانم گفته ام که کنترل، نظارت و اندازه گیری مستمر متغیرها باعث می شود جا نمانید! زیرا آنها معطل ما نمی مانند و در بستر زمان شکل می گیرند.
شدیدا در تلاشم که از وقت محدود در اختیار بهترین استفاده را برای بهبود اوضاع شرکت و ساماندهی آن بکار گیرم ولی سرعت تکوین متغیرها بسیار بالاست و استرس می آورد ، خصوصا اگر احساس کنی متغیرها برخلاف میل شما هستند.
اما علامتهای بهبود دلگرم کننده است. مخصوصا وقتی که با تمرکز بر روی برنامه ها و پیگیری خواسته ها آرام آرام اطلاعات مورد نیاز بسوی شما و مطابق میل شما به جریان می افتد.
پی نوشت:
اینروزها شدیدا درگیری کاری ، حتی مجال نوشتن نمی دهد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر