دوست عزیزی در رابطه با پست قبلی کامنت گذاشته اند که:
سلام ، نگاه به مقوله منابع انسانی نگاه بسیار زیبایی است اما نکته آنجاست که متاسفانه مدیریت منابع انسانی معمولا به مدیرانی که تخصص دیگری ندارند واگذار می شود و در حد کارگزینی با آن برخورد می شود.به هر حال مدیرانی که در این پست مشغول به کار می شوند باید از شخصیت هرمس برخوردار باشند و بتوانند یک همذات پنداری با کارکنان خود داشته باشند تا به واسطه نگاه مدیریتی که ایجاد شده است کارکنان را با سازمان و مدیریت کلان همراه سازند.
واقعیت اینست که با نظر ایشان موافقم . یعنی عمدتا مدیران منابع انسانی سازمانهای ما متخصصین این حوزه نیستند . یعنی دروس دانشگاهی آنرا یا موضوعات مرتبط مثل روانشناسی نیروی کار، نظامها ی پاداش دهی و .. نیاموخته اند. ایشان عمدتا افرادی هستند که در بهترین حالت با ضوابط و مقررات مربوط به کارگزینی و حقوق مزایا آشنا هستند.( اگر موردی هم یافتید که با کارگزینی و حقوق و مزایا هم آشنا نبود که وا ویلا ست)
این در حالیست که اگر به بازار کار نگاه کنیم . الان عرضه بر تقاضا فزونی می کند. یعنی برای انتخاب یک پرسنل جدید کارفرما قادر است افراد با کیفیت بالاتری را در حقوق و مزایای مشابه به خدمت بگیرد. در این چارچوب به منظور انتخاب مناسب و کیفی نیروی انسانی شما باید مدیر منابعانسانی مناسبی داشته باشدی تا بتوانید یکی از مهمترین منابع سازمانی خود را پالایش کرده و ارتقائ کیفی را در آن شاهد باشید.
باید اضافه کنم این دوست عزیر گفته اند مدیر منابع انسانی باید از شخصیت هرمس بر خوردار باشد. شاید این عبارت برای برخی از خوانندگان این وبلاگ مانوس نباشد. شخصیت هرمس یکی از انواع آرکیتایپهایی است که بر اساس متدولوژی دکتر یونگ (پدر روانشناسی نوین) به گروهی از افراد اطلاق می شود دارای نیرو و توانایی برقراری ارتباط کلامی قوی و جذابیت شخصیتی به همراه روابط عمومی قوی می باشند.که قطعا مدیران منابغ انسانی بر خوردار از این ویژگی بسیار ارزشمند می باشند.
توی پرانتز اضافه کنم که اطلاعات من در مورد این شخصیتها و آرکیتایپها اندک است .
۱ نظر:
سلام
با نظر شما موافقم
ولی باید اعتراف کنم که نیروی کار خوب و شایسته در فضای عرضه و تقاضا متاسفانه کم عرضه می شود. در حال حاضر در همین مقوله منابع انسانی شما چند مدیر توانمند که دارای ویژگیهای واقعی این پست باشند سراغ دارید؟
به هر حال تا زمانی که نگاه سازمانها و دانشگاهها و دانشجویان به این سمت عوض نشود نمی توان توقع خاصی برای رشد و توسعه داشت. به عبارت دیگر می توان گفت یک مدیر منابع انسانی لایق بزرگترین بازوی مدیران عامل برای حرکت به سمت تعالی هستند چون توان حرکت دادن سازمان به وسیله نیروی انسانی به عنوان یکی از منابع ارزشمند را دارند.
ارسال یک نظر