۱۳۸۷ مهر ۲۷, شنبه

از گوانجو 2


  • آدم اینجا احساس ناامنی می کند. همه جا پر از پلیس هست و پیامدهای محافظت در برابر دزدی بسیار مشهود است.تاکسیها بصورتی که در عکس پیداست خود را محافظت می کنند.در نمایشگاه هم افراد یونیفورم پوشیده ای دائما مواظب کیفهایی که صاحبان آنها ، آنها را رها کرده اند یا لب تابهایی مه غرفه دارها آنها را قفل نکرده اند هستند و مورتب مودبانه تذکر می دهند.



  • وقتی میهمان یک چینی هستید باید خودتان را آماده کنید که تا حد انفجار غذا بخورید آنهم غذاهایی که مزه آنها را دوست ندارید.

دیشب میهمان یکی از دوستان چینی بودم که برای چهار نفر به اندازه هفت نفر غذا سفارش داد و دائما هم اصرار داشت که باید بخوری.


مترجم این دوست عزیز هم می گفت چینیها اگر میهمانشان غذا نخورد خیلی ناراحت می شوند.


این چند وقت زندگی در مالزی و سفرهای مکرر به آسیای جنوب شرقی باعث شده بتونم غذاهای اینها را بخورم. ام اگر کس دیگری جای من بود احتمالا بعد از رستوران باید مستقیم می رفت بیمارستان.




  • مدیریت ازدحام جمعیت چینیها بی نظیر است .برای پیدا کردن آدرس یا هر گونه خدمات در محیط غول آسای این نمایشگاه هیچ مشکلی بو جود نمی آید.سیستم حمل و نقل شهری بی نظیر است. تاکسی فراوان و نسبتا ارزان است.مترو گوانجو از مترو تهران، سئول، کوالالامپور، تو کیو و وین که من تجربه کرده ام بهتر و تمیز تر است.در ساعت پایانی نمایشکاه هزاران تاکسی آماده سوار کردن انبوه جمعیت هستند.

هیچ نظری موجود نیست: