در مورد مالزی

یکی از دوستان علاقمند بود در مورد مالزی بیشتر بداند. من هم این متن را آماده کردم.

مالزی در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته و پایتخت آن شهر کوالالامپور است. اما مرکز حکومت و محل استقرار وزارت‌خانه‌های این کشور شهر جدید پوتراجایا (پایتخت اداری) می باشد. نام "مالزی " زمانی که فدارسیون مالیا ؛ سنگاپور، ساباح و ساراواک یک اتحادیه متشکل از 14 ایالت را تشکیل دادند انتخاب گردید. لیکن در سال 1965 سنگاپور از مالزی جدا و به کشوری مستقل تبدیل شد. لذا مالزی در حال حاضر شامل 13 ایالت بوده و در دو ناحیه جغرافیائی که توسط دریای چین جنوبی از هم جدا می شود، قرار گرفته است . ضمنا تنگه مالاکا که بین سوماترا و شبه جزیره مالزی قرار دارد، یکی از مهمترین مسیرهای کشتیرانی جهان محسوب می شود.
مالزی غربی که بر روی شبه جزیره مالایی قرار دارد، از شمال با تایلند دارای مرز خشکی و از طریق جاده شوسه جوهور از جنوب به سنگاپور متصل می گردد. مالزی شرقی نیز که بخش شمالی جزیره بورنئو را اشغال نموده هم مرز با اندوزی است. بعلاوه کشورهای میانمار، لائوس، چین، ویتنام و فیلیپین در جوار این کشور قراردارند.
براساس آمار منتشره در سال 2008 جمعیت این کشور بالغ بر 27.73 میلیون نفر می باشد که 32% جمعیت زیر 15 سال و 63.5% بین 15 تا 64 سال و 4.5% بالای 65 سال سن دارند. ساکنین کشور مالزی از سه نژاد مالایی (۶۰٪)، چینی (۲۷٪)، هندی (۱۲٪) و غیره (۱٪) تشکیل شده است. از لحاظ سیاسی جمعیت غالب با مالایی هاست. طبق تعریف قانون اساسی تمامی مالایایی ها مسلمان هستند. مالزیایی های چینی تبار به لحاظ تاریخی نقش مهمی را در تجارت و اشتغال بر عهده داشته اند. و مالزیایی ها ی هندی تبار نیز عمدتا از مردمان تامیل و تلوگو می باشند .
منابع طبیعی
مالزی از نظر منابع طبیعی در نواحی مختلف غنی است و کشاورزی، جنگلداری و نیز استخراج مواد معدنی آن از رونق ویژه ای برخوردار است.
از لحاظ کشاورزی، مالزی اولین صادر کننده لاستیک طبیعی (کائوچو) و روغن نخل است. همچنین سایر محصولات مثل کاکائو، فلفل سیاه، آناناس،نارگیل و تنباکو (توتون) موجب رشد این بخش شده است.
در ارتباط با منابع جنگلی، بهره برداری از الوار درختان و سرشاخه های آنها باعث رشد صنایع سلولوزی این کشور شده است.
قلع و نفت خام دو منبع عمده معدنی هستند که در اقتصاد مالزی از اهمیت خاصی برخوردارند. مالزی در دهه 1980، به تنهایی بزرگترین تولید کننده قلع جهان بود و در قرون19 و20، قلع نقش غالبی را در اقتصاد مالزی ایفا می کرد. درست در سال 1972 بود که نفت خام و گاز طبیعی، جای قلع را به عنوان عامل اتکاء بخش معدن مالزی اشغال نمودند. در سال2004، ذخایر نفتی مالزی در حدود 84/4ملیارد بشکه اعلام و ذخایر گاز طبیعی آن 89 تریلیون فوت مکعب (2500کیلومتر مکعب) برآورد شد. در واقع مالزی با نرخ فعلی تولید قادر خواهد بود برای 18 سال نفت و به مدت 35 سال گاز طبیعی تولید کند. مالزی در سال 2004 رتبه 24 ام را از لحاظ ذخایر نفتی و 13 ام را از نظر گاز طبیعی در دنیا بدست آورده است.دیگر مواد معدنی دارای اهمیت یا ویژگی (خاص) شامل مس، طلا، بوکسیت، سنگ آهن و زغالسنگ به همراه مواد معدنی صنعتی نظیر خاک رس، کائولن، سیلیس، آهک، باریت، فسفاتها و سنگهای ساختمانی همچون گرانیت و نیز بلوکها و قطعات مرمر هستند. مقادیر اندکی از طلا نیز در این کشور تولید می شوند.