لستر تارو در کتاب ثروت آفرینان می گوید:
همه نظامهای اجتماعی قدرتها و ضعفهایی دارند و سرمایه داری هم از این قاعده مستثنا نیست. از اولین انقلاب صنعتی به بعد هیچ نظام دیگری نیامده است که رشد اقتصادی پایدار ایجاد کند.حتی هیچ نظامی از نظر پاسخ به خواستهای افراد بهتر عمل نکرده است.اینها نقاط قوت بزرگ آن هستند.اما سرمایه داری دوعیب دارد - رکود و سقوط بازارهای مالی.این هر دو در ذات سرمایه داری نهفته اند.
در مطلبی تحت عنوان بازار یا نابازار گفتم که نظام اقتصاد لیبرال در ذات خود ناامنی دارد . می بینیم که لستر تارو هم رکود و سقوط بازارهای مالی را عیب این نظام می داند . اکنون دنیا نیز درگیر همین رکود و سقوط بازارهای مالی است.
اما شک ندارم که این بحران بسلامت پشت سرگذاشته می شود . همانطور که تجربه رکود بزرگ به این نظام آموخت که بارازهای مالی لجام گسیخته ممکن است منفجر شوند وکل اقتصاد را همراه خود فرو برند.لذا مقررات دولتی وضع شد تا ضعفهای ساختارمالی (خرید و فروش سهام از سوی درونیهای بورس، دفترداری جعلی و تقلبی)برطرف شوند. هیئت نظارت بر معاملات ارز و سهام تاسیس شد.
رکود بزرگ ثابت کرد که بانکها نباید اجازه یابند که سپرده سپرده گذاران را نکول کنند و گرنه رفاه و رونقی حاصل نخواهد شد.پس بیمه سپرده گذاران ابداع شد.
فعالین نظام اقتصاد لیبرال همه چیز خود را در این نظام گذاشته اند.آنها کسب و کار ( با آن ظاهر آراسته اش را) بیرحم می دانند. برسر مکانیسمهای اقتصادی هیچ مانعی را بر نمی تابند. در هیچ جایی از دنیا اعلام ورشکستگی و اخراج کارگر به آسانیی که در امریکا انجام می شود، انجام نمی شود.
شک ندارم که این نظام خود را از بحران نجات می دهد . به هر قیمتی ! اخلاقی یا غیر اخلاقی! آنها نخواهند گذاشت که بحران به فروپاشی منجر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر