این روزها گروههای سرمایه گذاری، هلدینگها، سهامداران شرکتها و ... از ترس بحرانهای مالی دنیا و شرایط روکودی و تورمی انتظاری در سال 1388 بدنبال راهکار و راه حل می باشند. که البته کار موجهی هم می باشد.
اما بعضیها از فرط ترس در حال خودکشی می باشند.
ارائه نسخه های تجویزی و سطحی بدون توجه به ماهیت صنایع کاری عبث می باشد ولی ظاهرا آنقدر درگیریهای روزمره گریبانگیر می شود که بدیهی ترین اصول نیز به فراموشی سپرده می شود.
یک گروه سرمایه گذاری چند وجهی (CONGLOMERATE) نمی تواند به تمام هلدینگهایش اعلام کند که افزایش بهره وری از طریق کاهش نیروی انسانی ! در دستور کار قرار گیرد. در حالیکه مثلا در صنعتی مثل کربن بلک بالغ بر 70 % قیمت تمام شده مواد اولیه هست و نیروی انسانی سهمی حدود 7% دارد و در صنعتی مثل اینترنت سهم نیروی انسانی از قیمت تمام شده بالغ بر 25% می باشد.
لذا این نسخه های تجویزی که ملاک ارزیابی عملکرد آتی مدیران هم قرار خواهد گرفت اگر با دقت طرح نشود بسیار آسیب رسان خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر